سلام.

چقدر این کلمه عشق بازیچه دست اینو اون شده!

هر بچه جقله یه تحفه ای گیر میاره و عاشقش میشه که بیا و ببین. واسه هم وبلاگ می زنن که آه! عشق من من تو رو می خوام! بخورمت الهی! جیگرتو برم الهی!

اونقدر افه عشق میان که آدم جدی جدی باورش میشه اینا لیلی و مجنونن یا رومئو و ژولیت. پسره میگه اگه تو دستور بدی کوه بیستون که سهله کوه اورست و کلیمانجارو رو با اره برقی کاراچ کاراچ خورد می کنم فقط برای تو ( جون عمت!)

یه کمی که گذشت و خرج آبمیوه و رستوران مجنون عاشق پیشه رفت بالا و دید پاپاش دیگه پول تو جیبی اضافی بهش نمیده میگه گور بابای معشوقه و لیلی دختره رو ول میکنه میره خونه پیش ننش آب پرتقال مفتی می خوره!

دختره هم که باورش شده لیلیه ، بهش بر می خوره. خودشو به شکست عشقی خوردن می زنه. یه دو سه تا استامینوفن برا خودکشی میندازه بالا که ببرنش بیمارستان ولی آق دکتر که اونو می بینه میگه وخی وخی ما خودمون اینکاره ایم.

خلاصه دختره میره یه وبلاگ به مدل شکست عشقی می زنه:

یه پس زمینه سیاه با چند تا شمع که دور ورش روشن می کنه، جملاتشم درشت و با فونت قرمز می نویسه و پای وبلاگ برا خودش اشک تمساح(تمساح ماده) می ریزه، یه چندتا آهنگ غمگینم گوش می کنه و پاش زار می زنه و میگه:

تو که بی وفا نبودی پر جور و جفا نبودی

چرا رفتی از بر من ..........

من که هر وقت گذارم به این وبلاگهای اینطوری میفته می خوام صفحه مانیتور رو خورد کنم. تازه اینا که اینقدر غمگین افسرده اند میان از اون کامنتایی که من بهش آلرژی دارن می ذارن که:

وبلاگ قشنگی داری

یه سری به ما هم بزن

بیا تبادل لینک کنیم

اه اه! آخه تو یه خط از وبلاگ منم نخوندی تازه منم از وبلاگ تو متنفرم اونوقت میای درخواست لینک می دی

ن.پ۱ :  هروقت "بابا آب داد"، عواقب جدی بحران کم آبی را به وی گوشزد نمایید .

ن.پ۲ :  حتی اگر نگار می رسد، آب نزنید راه را .

ن.پ۳ :  زیرآب زنی، آبرو ریزی، آب بندی وسایل و ریختن آب به آسیاب دشمن تا اطلاع ثانوی ممنوع!

اینم از پیام بازرگانی